شمیم یاس

حضرت خدیجه(س) اولین همسر پیامبر اسلام(ص) و اولین زنی بود که اسلام آورد و مادر فاطمه زهرا(ع) بود که از زنان مشهور تاجر عرب و حجاز به شمار می‌رفت. پدرش خویلد‌بن اسد و مادرش فاطمه (دختر زائدةبن اصم بن…) که سلسله آن‌ها از «لوی» با پیغمبر اکرم و سایر هاشمیان، مشترک می‌شود. خدیجه از طرف پدر با رسول خدا، عموزاده و نسب هر دو به «قصی‌بن کلاب» می‌رسد. او از خانواده‌های اصیل و اشراف مکه است. تولد او نیز در مکه و چندین سال قبل از «عام الفیل» بوده است.

* شمه‌ای از فضایل حضرت خدیجه

۱ ــ حدیث مشهوری میان اهل شیعه و اهل سنت است که پیغمبر فرمود: از مردان گروه زیادی به کمال رسیدند، ولی از میان زنان فقط چهار زن که عبارتند از: آسیه دختر مزاحم (زن فرعون)، مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد(ص).

۲ ــ و نیز فرمود: بهترین زنان بهشت چهار زن هستند: مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد، فاطمه دختر محمد (ص)، آسیه دختر مزاحم.

۳ ــ در تفسیر عیاشی از امام باقر(ع)، از رسول خدا(ص) روایت است که فرمود: در شب معراج چون بازگشتم، از جبرئیل پرسیدم: آیا حاجتی داری؟ جبرئیل گفت: خدیجه را از طرف خداوند و از جانب من سلام برسان.

۴ ــ او یک همسر فداکار و ایثارگر، بهترین یاور برای رسول خدا و در تمام مشکلات و سختی‌های پی‌درپی و تبعیدها و محاصره‌های پیامبر، قوی‌ترین پشتیبان و همراه او بود. اموال خود را در راه اهداف الهی همسرش و گسترش و تقویت اسلام، بخشش کرد و با ثروت بسیارش در راه تثبیت و پیشرفت اسلام، بسیار مؤثر بود.
۵ ــ او زنی باکمال و باشخصیت و بافضیلت بود و از همین رو از زنان دیگر ممتاز بود و پیامبر خدا او را بسیار دوست می‌داشت.

* وفات؛ مدفن

حضرت خدیجه مدت ۲۵ سال در خانه پیامبر اسلام زندگی کرد و وی در سال دهم بعثت در دهم ماه رمضان و به‌مدت کوتاهی بعد از وفات «ابوطالب» عمو و سرپرست پیغمبر از دنیا رفت. آن سال را «عام الاحزان» سال اندوه‌ها گفته‌اند. مرقد او در «حجون مکه» در قبرستان ابوطالب کنار قبر عبدالمطلب، ابوطالب و عبدمناف می‌باشد.