شمیم یاس

امام علی (ع) در کتاب شریف نهج الابلاغه میفرمایند:اگر ترک خواسته ها موجب غنا وتوانگری است، داشتن خواسته  مستلزم  نیازمندی است .پس منیت  وخواسته ، ریشه همه نیازها است و تا انسان  این  صفت را دارد  نیازش  تمام نمیشود و احساس فقر  ونداری همیشه در دل او زنده است.

عواقب داشتن آرزو

1. فروتنی در مقابل  انسانهای پست  برای به دست آوردن درجه به سبب طلب جاه ومقام

2. انعطاف پذیری و متا ثر شدن در برابر خواسته های شهوانی

3. افتادن در سختیها و از بین رفتن شرافت انسانی برای مال اندوزی

لذا بهترین حالت  برای انسان  ، حالت رضایت است به آنچه خدا برایش مقدر کرده است و البته این هیچ منافاتی  با کار در جهت رفع نیازها  ندارد