شمیم یاس

هیچ وقت از خودمون پرسیدیم
قیمت یه روز زندگى چنده؟
ما که قیمت همه چیزو با پول میسنجیم تا حالا شده از خدا بپرسیم:
قیمت یه دست سالم چنده؟
یه چشم بى عیب چقدر مى ارزه؟
چقدر باید بابت اشرف مخلوقات بودنمون پرداخت کنیم؟
قیمت یه سلامتى فابریک چقدره؟
و خیلى سوال ها مثل این….
چیه…؟
خیلى خنده داره نه؟
اگه یه روزى فهمیدیم قیمت یه لیتر بارون چنده؟قیمت یه ساعت روشنایى خورشید چنده؟
چقدر باید بابت مکالمه رایگان با خدا پول پرداخت کنیم؟
یا اینکه چقدر بدیم تا بى منت نفسمون رو،با طراوت طبیعت پر کنیم….
تموم قشنگى هاى دنیا مال ما،مجانى مجانیه
? ?
خدایا با تمام وجود دوست دارم?

❣
???

این روزها ویروس کرونا به یکی از چالش‌های پزشکی در جهان تبدیل شده و در کنار مبتلا شدن تعدادی قابل توجهی از مردم در حدود ۶۰ کشور جهان، تشویش ذهنی و وسواس فکری و نگرانی نیز ایجاد کرده است. پزشکان برای پیشگیری از ابتلا به این ویروس توصیه‌های بهداشتی فراوانی دارند که از جمله آن رعایت بهداشت فردی است که می‌تواند مردم را از ابتلا به این ویروس حفظ کند.

اما در این بین باید به تقویت روح و روان خود نیز اهمیت بدهیم، چرا که طبق سخن روانشناسان و آن‌چه در احادیث دینی وارد شده است کنترل و آرامش روحی می‌تواند تاثیر بیشتری بر شادابی جسم و روان داشته باشد. قرآن کریم و پس از آن اهل بیت (ع) دستورالعمل‌های بسیاری برای جلوگیری از بروز مشکلات روانی ارائه کرده‌اند. در آموزه‌های قرآنی و تعالیم سازنده اهل بیت (ع) روش‌های متعددی برای برون‌رفت از افسردگی و کاهش استرس‌های روزمره که دامن‌گیر انسان می‌شود پیشنهاد شده است.

در این آموزه‌های نورانی، از ایمان، یاد خدا، توکل، تقوی و پرهیزگاری، توبه، انس با قرآن، امید به رحمت الهی، صبر و دعا، عبادت، پاکیزگی و … به عنوان راه‌های کاهش استرس و رسیدن به آرامش یاد شده است.

امام رضا (ع) در «بحارالانوار، جلد ۷۸، صفحه ۳۴۷ » برای رسیدن به نشاط و آرامش معنوی می‌فرمایند: لیـس شـَیء مِـن اْلاعْمـالِ عنـد الله عزّوجلّ بعدَ الفـرائض أفضل مِن إدْخـالِ السُّرور علَی المؤمن؛ بعد از انجام واجبات، کاری بهتر از ایجاد خوشحالی برای مومن نزد خداوند بزرگ نیست.

همچنین در «اصول کافی، جلد ۳، صفحه ۲۶۸» می‌فرمایند: مَنْ فَرَّجَ عَنْ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اَللَّهُ عَنْ قَلْبِهِ یَوْمَ اَلْقِیَامَةِ؛ هر کس اندوه و مشکلی را از مومنی برطرف کند خداوند در روز قیامت اندوه را از قلبش برطرف سازد.

در کنار توصیه‌های معنوی امام رضا (ع) برای کاهش و دوری از ناملایمات و کسب آرامش و رضایت الهی، آن حضرت توصیه‌هایی عملی نیز برپایه اصول بهداشتی و تغذیه‌ای برای حفظ شادابی و نشاط و مقابله با فشارهای ناشی از زندگی روزمره ارائه کرده‌اند.

اعتقاد بر این است که شلیل یکی از قدیمی ترین میوه ها بوده و ظاهراً 2000 سال قبل در چین رشد می کرده استتا اواخر دهه 40 شلیلها سبز کم رنگ ، دارای اندازه ای کوچک و گوشتی سفید داشته اند.

گوشت آن آبدار بود اما میوه ای بسیار ترد با هسته ای کم عمر محسوب می شد. شلیل امروزه با کمک پرورش دهندگان و مدارس کشاورزی از اجدادشان فاصله بسیار زیادی گرفته اند. اکنون شلیها بسیار تطبیق پذیرند و در آشپزی کاربرد زیادی دارند.آنها چه بصورت پخته و چه خام جایگزین خوبی برای هلو هستند چون قبل از آماده سازی نیازی به کندن پوست آنها نمی باشد.

در حال حاضر بیش از 150 گونه شلیل وجود دارد که فقط از نظراندازه ، شکل ، طعم ، بافت و رنگ متفاوت هستند. انتظار می رود با معرفی دو یا گونه جدید شلیل در هر سال محبوبیت این میوه مداوم باشد.گونه های موجود شلیل پیوسته از نظر طعم بهتر و ظاهری زیبا تر و عمر طولانی تر هسته در حال ارتقا می باشند.بسیاری از گونه های جدید که شما امروزه از آنها لذت می برید شاید در 5 یا 10 سال آینده دیده نشوند.

شليل سرشار از ويتامين هاي C و A و بهترين ميوه براي افراد گرمازده است.بيش از 150 گونه شليل در دنيا وجود دارد. شليل ميوه بومي آسياست. اين ميوه كه هلوي بدون كرك ناميده مي شود، از خانواده هلو است و طعمي شيرين تر از هل

شليل در پيشگيري از بروز بسياري از بيماري هاي مزمن نظير سرطان، ديابت و بيماري هاي قلبي عروقي كه از مهمترين علل مرگ و مير هستند موٌثر است.

ويتامين C موجود در شليل اثرات مفيد در سلامت پوست، دندان و استخوان دارد. اين ميوه منبع بسيار غني اي از بتاكاروتن است. بتاكاروتن با خاصيت آنتي اكسيداني بسيار نيرومندي كه دارد و با ارتقاي سطح ايمني بدن از بروز بسياري از بيماري ها جلوگيري مي كند.

يكي ديگر از خواص بتاكاروتن، جلوگيري از بروز بيماري هاي قلبي ـ عروقي است.فيبر ديگر تركيب قابل توجه در اين ميوه است كه سبب كاهش سرعت جذب برخي مواد مغذي بويژه قندها مي شود و در عين حال ميزان حساسيت به انسولين را نيز افزايش مي دهد. مصرف شليل مي تواند در كنترل قندخون موٌثر باشد.



از امام صادق علیه السلام سؤال کردند خدا چه حکمتی به لقمان داد که از او در قرآن یاد شده است؟ حضرت فرمود:به خدا سوگند حکمتی که به لقمان داده شده بود نه مال بود و نه مقام و طایفه و نه هیکل و زیبایی، بلکه او مردی بود در کار خدا نیرومند، در راه او پرهیزکار، ساکت، با وقار، دقیق، آینده نگر، تیزبین و پند آموز. او روزها نمی خوابید و همیشه بر اعمال خود کنترل و نظارت دقیق داشت. از ترس گناه هیچگاه نمی خندید، غضب و شوخی نمی نمود، خداوند به او اولاد زیادی بخشید و در حالی که همه آنها قبل از وی جان سپردند با صبر و شکیبایی مصائب را تحمل کرد و به رضای خدا راضی بود و برای هیچ یک اشک بر دیدگان جاری نکرد. هر گاه به دو نفر که اختلاف و یا نزاع داشتند برخورد می کرد میان آنان صلح و صفا برقرار می ساخت و آتش کینه و عداوت را در آنها خاموش می ساخت.

«یکصد و بیست هزار نفر»! نه مقدمه می‌خواهد و نه تشریح. پاسخ به همین سوال کافی است: این یکصد و بیست هزار نفر کجا بودند وقتی که شورای امنیت یثرب داشت قطعنامه صادر می‌کرد علیه علی(ع)؟ فاطمه(س) باید پیک بفرستد سراغ مهاجر و انصار تا یادشان بیاید وقایع سال گذشته را؟ و بعد دست‌های بسته‌ای را به دست‌های «باز»ی بزنند و شایعه کنند که علی(ع) با فلانی بیعت کرده است! علی(ع) بیعت هم بکند شعور خیلی از مهاجر و انصار را به تمسخر گرفته است! فاطمه(س) سکوت هم بکند درهای بسته خانه‌ها به مسجدالنبی(ص) خود گواهی می‌دهند که عجیب خودشان را به نفهمی زده‌اند اهل سقیفه و سقیفه، «فراموشخانه غدیر» است.
همان‌ها که دیروز نزد پیامبر سعایت کرده بودند که علی(ع) خشن(!) است و پیامبر هم تأکید کرده بود که:«انه خشن فی ذات‌الله!» حالا ایراد بنی‌اسرائیلی‌شان این بود:«کثره دعابته و صغر سنه!» این است جرم علی(ع):«جوان بودن و شوخ بودن!» و بعد که یادآوری کنی بیعت غدیر را، بنشینند به بحث فلسفی که منظور پیامبر از «ولی» این بود یا آن! خسته نباشید فیلسوفان و متکلمان!
پیامبر(ص) پیش از غدیر بارها، آشکار و پنهان به علی(ع) اشاره کرده بود و حالا در یک اجتماع یکصد و بیست‌هزار نفریِ بی‌همتا، مأمور شده بود که موضوع را آشکارتر بیان کند. خفقان را ببینید که خدا باید به پیامبرش اطمینان بدهد که من جان تو را حفظ می‌کنم، حرفت را بزن! رسالتت را ناقص مگذار! «والله یعصمک من‌الناس!» این یک اقدام جسورانه است. آقا! خانم! «هذا علی!» دست علی(ع) را می‌گیرد:«هذا علی» این علی(ع) را می‌گویم و نه علی دیگری! این علی(ع) و نه فلانی و فلانی و فلانی! این یعنی نفی کاندیداهای خودساخته ریاست! یک کلکسیون تمام عیار از اتمام حجت! مردم دسته‌دسته با علی(ع) بیعت می‌کنند و تبریک می‌گویند! یکی از منکران هم در برابر دیدگان حیرت‌زده دیگران، عذاب می‌شود! «سئل سائل بعذاب واقع!» خدا شوخی ندارد با تو مردِ سائل!
و خدا با علی(ع) هم خویشاوندی ندارد. حکومت باید در دست عالمِ عادل باشد و چه کسی از علی(ع) عالم‌تر و عادل‌تر؟ طول می‌کشد تا مردم این را بفهمند. کار روزگار را ببین! ۲۵ سال می‌گذرد. درست در سالروز غدیر، تقریبا در همان ساعاتی که ۲۵ سال پیش، مردم در میانه صحرا مشغول بیعت با علی(ع) بودند، مردم معترض به سیاست‌های عثمان، به خانه علی(ع) هجوم می‌برند که دستت را بده تا بیعت کنیم!
دوباره بیعت؟! حاجی! تو احتمالا ۲۵ سال پیش در راه بازگشت از حج درست در همین روز و ساعت با من بیعت نکردی؟! هجدهم ذی‌الحجه سال ۱۰ هجری را یادت هست؟ «ذرونی والتمسوا غیری: رهایم کنید و به سراغ دیگری بروید!» حاجی! تو تاب عدالت علی(ع) را نداری! علی(ع) پیش‌گویی نمی‌کند، بلکه این قوم را و این جامعه را می‌شناسد:«حوادث رنگارنگ و فتنه‌ها در پیش است و دل‌ها بر این بیعت، ثابت و عقل‌ها بر این پیمان، استوار نمی‌ماند!» و راست گفته بود علی(ع). صدیق اکبر تویی که خدا از تو راضی است! و بگذار بگذرم از آن‌چه که بر تو گذشت…
کوتاه سخن؛ غدیر یک واقعه تاریخی نیست؛ یک گونه جهان‌بینی است. غدیر یعنی ترجیح جهان‌بینی علی(ع) بر جهان‌نبینی و خودبینی و خودپرستی! غدیر جلوه جهان‌بینی علی(ع) است و جهان علی(ع) جهانی متفاوت است. ۲۵ سال که سهل است، بشر اگر ۲۵۰۰ سال هم سرگردان بماند، بالاخره روزی هجدهم ذی‌الحجه‌ای می‌رسد که هجوم می‌برد به خانه علی(ع) تا دست علی(ع) را بگیرد و علی(ع) بزرگوارتر از آن است که دست رد به سینه بشریت بزند!