شمیم یاس

♡

♡:

🌹🌹 امیرمومنان میفرمایند:

✅من نفس خود را با #پرهیزکاری میپرورانم تا درروز قیامت که هراسناک ترین روزهاست در أمان ، و درلغزش گاههای آن ثابت قدم باشد.

🍀من اگرمیخواستم میتوانستم از #عسل_پاک و از #مغز_گندم و 

#بافته_های_ابریشم ،برای خود غذا و لباس فراهم آورم 

🍀# ولی_هیهات_که_هوای_نفس_بر_من_چیره_گردد و حرص و طمع مرا وادارد که طعامهای لذیذ برگزینم 

درحالی که در #حجاز یا #یمامه کسی باشد که. به قرص نانی نرسد و یا هرگز شکمی سیر نخورد 
🍀یا سیر بخوابم و پیرامونم شکمهایی که از گرسنگی. به پشت چسبیده

و جگرهای سوخته وجود داشته باشد یا چنان باشم که شاعر گفت

(‌#این_درد_تو_را_بس_که_شب_را_با_شکم_سیر_بخوابی_و_در_اطراف_تو_شکم_هایی_گرسنه_و_به_پشت_خوابیده_باشد

📚 :نهج البلاغه 

✅ نامه ۴۵

# 
🔸گفتم: خدا آخه این همه سختی؟ چرا؟

🌹گفت: «انَّ مع العسر یسرا»

“قطعا به دنبال هر سختی، آسانی است.(انشراح/6)

🔸گفتم: واقعا؟!

🌹گفت: «فإنَّ مع العسر یسرا»

حتما به دنبال هر سختی، آسانی است.(انشراح/7)

🔸گفتم: خب خسته شدم دیگه…

🌹گفت: «لاتـقـنطوا من رحمة الله»

از رحمت من ناامید نشو.(زمر/53)

🔸گفتم: انگار منو فراموش کردی!

🌹گفت:«اذکرونی اذکرکم»

منو یاد کن تا یادت باشم.

🔸گفتم: تا کی باید صبر کرد؟!

🌹گفت: « وَ ما یدریک لَعلَّ السّاعة تکون قریبا»

تو چه می دانی، شاید موعدش نزدیک باشد.(احزاب/63)

«انّی اعلم ما لاتعلمون»

من چیزایی میدونم که شما نمی دونید.(بقره/ 30)

🔸گفتم: تو بزرگی و نزدیکیت برای من کوچک، خیلی دوره! تا اون موقع چی کار کنم؟

🌹گفت: « و اتّبع ما یوحی الیک و اصبر حتی یحکم الله»

حرف هایی که بهت زدمو گوش کن، و صبر کن ببین چی حکم می کنم.

(یونس/ 109)

🔸ناخواسته گفتم: الهی و ربّی من لی غیرک (خدایا آخه من غیر تو کیو دارم؟!)

🌹گفت: «الیس الله بکاف عبده»

من هم برای تو کافی ام.(زمر/36)
​

​

دو چیز از یاد آدم نمیره
دوست های خوب

و روزهای خوب

ولی یک چیز همیشه

تو قلب آدم می مونه

روزهای خوبی که با

دوستای خوب گذشت

​

🍃✨امام علی علیه السلام:
تو مراقب آخرتت باش، دنیا خودش ذلیلانه پیش تو می آید.
�

✨💕✨
بنده ای به خداگفت:

اگرسرنوشت مراتو نوشته ای

پس چرادعا کنم؟

خداوندگفت:

شاید در سرنوشتت

نوشته باشم

💕"هر چه دعا کند"💕
 ✨دعاهايتان مستجاب✨
​

🌹امام رضا (ع)میفرماید:‌

🦋هيچ يك از شیعیان علی نيست كه روز مرتكب عمل زشتى يا گناهى شود،

مگر آن كه شب اندوهى به او رسد

كه آن گناه را فرو ريزد! 

‌

📚بحار:۶۸/۱۴۶/۹۴

​