شمیم یاس

:به خدا گفتم! چرا مرا از خاک آفریدی؟ چرا از آتش نيستم !؟

تا هرکه قصد داشت بامن بازی کند، او را بسوزانم !
خدا گفت: تو را از خاک آفريدم

تا بسازي ! . . . نه بسوزاني !

تو را از خاک، از عنصري برتر ساختم . . . تا با آب گـِل شوي و زندگي ببخشي . . . از خاک آفریدم تا اگر آتشت زنند ! . . . بازهم زندگي کني و پخته تر شوي . . . باخاک ساختمت تا همراه باد برقصي . . . تا اگر هزار بار تو را بازی دادند، تو برخيزي ! . . . سر برآوري ! . . .

در قلبت دانهٔ عشق بکاري ! . . .

و رشد دهي و از ميوهٔ شيرينش زندگی را دگرگون سازی ! . . .

پس به خاک بودنت ببال . . .

​

​

​
​

🔺️ 

​
🔹️مردی ساده چوپان شخصی ثروتمند بود و هر روز در مقابل چوپانی اش پنج درهم از او دریافت می کرد.

🔹️یک روز صاحب گوسفندان به چوپانش گفت: 

می خواهم گوسفندانم را بفروشم چون می خواهم به مسافرت بروم و نیازی به نگهداری گوسفند و چوپان ندارم و می خواهم مزدت را نیز بپردازم.

  🔹️پول زیادی به چوپان داد اما چوپان آن را نپذیرفت و مزد اندک خویش را که هر روز در مقابل چوپانی اش دریافت می کرد و باور داشت که مزد واقعی کارش است، ترجیح داد. 
🔹️چوپان در مقابل حیرت زدگی صاحب گوسفندان، مزد اندک خویش را که پنج درهم بود دریافت کرد و به سوی خانه اش رفت. 
🔹️چوپان بعد از آن روز که بی کار شده بود، دنبال کار می گشت اما شغلی پیدا نکرد ولی پول اندک چوپانی اش را نگه داشت و خرج نکرد به امید اینکه روزی به کارش آید

🔹️در آن روستا که چوپان زندگی می کرد ، مرد تاجری بود که مردم پولشان را به او می دادند تا به همراه کاروان تجارتی خویش کالای مورد نیاز آنها را برایشان خریداری کند. 
🔹️هنگامی که وعده سفرش فرا رسید ، مردم مثل همیشه پیش او رفتند و هر کس مقداری پول به او داد و کالای مورد نیاز خویش را از او طلب کرد
🔹️چوپان هم به این فکر افتاد که پنج درهمش را به او بدهد تا برایش چیز سودمندی خرید کند

لذا او نیز به همراه کسانی که نزد تاجر رفته بودند، رفت. 
🔹️هنگامی که مردم از نزد تاجر رفتند ، چوپان پنج درهم خویش را به او داد.  
🔹️تاجر او را مسخره کرد و خنده کنان به او گفت: 

با پنج درهم چه چیزی می توان خرید؟   
🔹️چوپان گفت: آن را با خودت ببر هر چیز پنج درهمی دیدی برایم خرید کن.
🔹️تاجر از کار او تعجب کرد و گفت: من به نزد تاجران بزرگی می روم و آنان هیچ چیزی را به پنج درهم نمی فروشند؛ آنان چیزهای گرانقیمت می فروشند.   
🔹️اما چوپان بسیار اصرار کرد و در پی اصرار وی تاجر خواسته اش را پذیرفت.
🔹️تاجر برای انجام تجارتش به مقصدی که داشت رسید و مطابق خواسته ی هر یک از کسانی که پولی به او داده بودند ما یحتاج آنان را خریداری کرد . 
🔹️هنگام برگشت که مشغول بررسی حساب و کتابش بود ، بجز پنج درهم چوپان چیزی باقی نمانده بود و بجز یک گربه ی چاق چیز دیگری که پنج درهم ارزش داشته باشد نیافت که برای آن چوپان خریداری کند. 
🔹️صاحب آن گربه می خواست آن را بفروشد تا از شرش رها شود ، تاجر آن را بحساب چوپان خرید و به سوی شهرش بر می گشت
🔹️در مسیر بازگشت از میان روستایی گذشت ، خواست مقداری در آن روستا استراحت کند ، هنگامی که داخل روستا شد ، مردم روستا گربه را دیدند و از تاجر خواستند که آن گربه را به آنان بفروشد . 
🔹️تاجر از اصرار مردم روستا برای خریدن گربه از وی حیرت زده شد. 
🔹️از آنان پرسید: 

دلیل اصرارتان برای خریدن این گربه چیست؟ 
🔹️مردم روستا گفتند: 

ما از دست موشهایی که همه زراعتهای ما را می خورند مورد فشار قرار گرفته ایم که چیزی برای ما باقی نمی گزارند و مدتی طولانی است که به دنبال یک گربه هستیم تا برای از بین برن موشها ما را کمک کند. 

🔹آنان برای خریدن آن گربه از تاجر به مقدار وزن آن طلا اعلام آمادگی کردند . 
🔹️هنگامی که تاجر از تصمیم آنان اطمینان حاصل کرد، با خواسته آنان موافقت کرد که گربه را به مقدار وزن آن طلا بفروشد.  
🔹️چنین شد و تاجر به شهر خویش برگشت ، مردم به استقبالش رفتند و تاجر امانت هر کسی را به صاحبش داد تا اینکه نوبت چوپان رسید
🔹تاجر با او تنها شد و او را به خداوند قسم داد تا راز آن پنج درهم را به او بگوید که آن را از کجا بدست آورده است؟   
🔹️چوپان از پرسش های تاجر تعجب کرد اما داستان را بطور کامل برایش تعریف نمود.  
🔹تاجر شروع به بوسیدن چوپان کرد در حالی که گریه می کرد و می گفت: خداوند در عوض بهتر از آن را به تو داد چرا که تو به روزی حلال راضی بودی و به بیشتر از آن رضایت ندادی. 
🔹️در اینجا بود که تاجر داستان را برایش تعریف کرد و آن طلاها را به او داد

🔹️ این است معنی روزی حلال که برخی از حلال ها را رها کنی تا اینکه در دام حرام ها می افتی

♡

♡:

🌹🌹 امیرمومنان میفرمایند:

✅من نفس خود را با #پرهیزکاری میپرورانم تا درروز قیامت که هراسناک ترین روزهاست در أمان ، و درلغزش گاههای آن ثابت قدم باشد.

🍀من اگرمیخواستم میتوانستم از #عسل_پاک و از #مغز_گندم و 

#بافته_های_ابریشم ،برای خود غذا و لباس فراهم آورم 

🍀# ولی_هیهات_که_هوای_نفس_بر_من_چیره_گردد و حرص و طمع مرا وادارد که طعامهای لذیذ برگزینم 

درحالی که در #حجاز یا #یمامه کسی باشد که. به قرص نانی نرسد و یا هرگز شکمی سیر نخورد 
🍀یا سیر بخوابم و پیرامونم شکمهایی که از گرسنگی. به پشت چسبیده

و جگرهای سوخته وجود داشته باشد یا چنان باشم که شاعر گفت

(‌#این_درد_تو_را_بس_که_شب_را_با_شکم_سیر_بخوابی_و_در_اطراف_تو_شکم_هایی_گرسنه_و_به_پشت_خوابیده_باشد

📚 :نهج البلاغه 

✅ نامه ۴۵

# 
🔸گفتم: خدا آخه این همه سختی؟ چرا؟

🌹گفت: «انَّ مع العسر یسرا»

“قطعا به دنبال هر سختی، آسانی است.(انشراح/6)

🔸گفتم: واقعا؟!

🌹گفت: «فإنَّ مع العسر یسرا»

حتما به دنبال هر سختی، آسانی است.(انشراح/7)

🔸گفتم: خب خسته شدم دیگه…

🌹گفت: «لاتـقـنطوا من رحمة الله»

از رحمت من ناامید نشو.(زمر/53)

🔸گفتم: انگار منو فراموش کردی!

🌹گفت:«اذکرونی اذکرکم»

منو یاد کن تا یادت باشم.

🔸گفتم: تا کی باید صبر کرد؟!

🌹گفت: « وَ ما یدریک لَعلَّ السّاعة تکون قریبا»

تو چه می دانی، شاید موعدش نزدیک باشد.(احزاب/63)

«انّی اعلم ما لاتعلمون»

من چیزایی میدونم که شما نمی دونید.(بقره/ 30)

🔸گفتم: تو بزرگی و نزدیکیت برای من کوچک، خیلی دوره! تا اون موقع چی کار کنم؟

🌹گفت: « و اتّبع ما یوحی الیک و اصبر حتی یحکم الله»

حرف هایی که بهت زدمو گوش کن، و صبر کن ببین چی حکم می کنم.

(یونس/ 109)

🔸ناخواسته گفتم: الهی و ربّی من لی غیرک (خدایا آخه من غیر تو کیو دارم؟!)

🌹گفت: «الیس الله بکاف عبده»

من هم برای تو کافی ام.(زمر/36)
​

​

دو چیز از یاد آدم نمیره
دوست های خوب

و روزهای خوب

ولی یک چیز همیشه

تو قلب آدم می مونه

روزهای خوبی که با

دوستای خوب گذشت

​

🍃✨امام علی علیه السلام:
تو مراقب آخرتت باش، دنیا خودش ذلیلانه پیش تو می آید.
�